Avontuur in de natuur
Afgelopen week ben ik teruggekomen van een reis naar Zuid-Frankrijk. In het gebied van de Katharen bij de Franse Pyreneeën heb ik avonturen beleefd, avonturen die ervoor bedoeld waren om weer een stap te zetten in de persoonlijke ontwikkeling van de deelnemers.
De natuur is heel goed in staat je uit te dagen en je als het ware een spiegel voor te houden.
Daarom was dit ook een reis vol met onderzoek, confrontatie en inspiratie voor me, in een prachtige omgeving.
Muren zijn er om af te breken
Om mijn stappen te kunnen zetten, moest ik (toch nog) door een muur breken, een muur van zelfbescherming, die ik vakkundig hoog kan houden. Hoe ver ik ook dacht te zijn, toch kwam ik weer die muur tegen. Daar wil ik wel wat over vertellen.
Ik ben direct aan het begin van deze (innerlijke) reis keihard tegen de symboliek van de afwezige ouder gelopen. Dit gebeurde letterlijk voor mijn ogen en dat heeft me erg geraakt. De toon was gezet, kun je wel zeggen.
Natuurlijk nodigde dit me uit om verder op onderzoek te gaan. En met onder andere een indringend gesprek met de coach/trainer ben ik me bewust geworden van hoe ik me daartegen ben gaan wapenen.
Uit zelfbescherming heb ik namelijk een, aan de ene kant, heel effectief afweermiddel ingezet. Het bracht me bij het uitsluiten van compassie voor mezelf. Dit heb ik onbewust gedaan vanuit een overtuiging dat ik nu eenmaal niet de moeite waard was om van te houden… Het gevolg is jarenlang geweest dat ik keihard ben geweest voor mezelf, dat is die ene kant.
Aan de andere kant leverde me dat weer iets op waar ik helemaal niet gelukkig van werd: harde reacties van anderen. Als het ware de bevestiging van wat ik zelf als houding was gaan aannemen. Hieraan gekoppeld zat een angst voor afwijzing, of beter gezegd een gevoel van afwijzing wat bevestigd werd doordat anderen spiegelden wat ik van mezelf vond.
Maar dat is aan het veranderen, al langere tijd stapje bij beetje…. En dat is iets wat ik me nu werkelijk ben gaan realiseren en wat ik letterlijk heb kunnen doorbreken. Het resultaat: direct verandering :-).
Het verband tussen passie en compassie
Door naast mijn passie ook compassie te gaan omarmen is er een verandering gekomen bij me. Ik ben in staat om compassie voor mezelf te voelen, en om meer compassie aan anderen te geven. Per direct voel ik dat ik zachter ben geworden. Ik ben meer verbonden met mezelf en met anderen en ik kan wel zeggen dat ik veel wijzer thuis ben gekomen.
Raak!
Terwijl ik dit schrijf, ontroert het me weer. Ik heb weer een stap gezet in het omarmen van het leven, het leven zoals het is. De thema’s zijn helemaal raak!
Je zult hier in de toekomst meer over gaan horen, lezen en zien. Het hele proces heeft alles met mij te maken, dus ook met Essentieel Ondernemen en alles wat ik daarin aanbied. Ik heb mijn focus helderder en nog meer in de kern.
De grot op de foto staat symbool voor de opening die ik gevonden heb, voor de visie die hierbij komt en voor licht na de duisternis. Het staat symbool voor het avontuur dat ik beleefd heb, met een groep lieve, confronterende en bijzondere mensen.
Dit alles heeft me geholpen om weer meer bij mezelf te komen. Passie en compassie in balans!
