Op het moment dat ik deze blog schrijf, zitten we met heel de wereld midden in de Corona-crisis. En dat is ook de inspiratie voor het schrijven van dit artikel.
Allemaal, en dan ook werkelijk wij allemaal, hebben we plotseling te maken met een grote verandering in het leven. We moeten plotseling thuis werken, alleen boodschappen doen, sociale contacten vermijden en steeds 1,5 meter afstand houden. De een werkt lekker door, maar dan vanuit huis. En de ander heeft plots minder of zelfs helemaal geen werk meer. Kinderen zitten thuis, maar hebben geen vakantie!
Hoe dan ook, het werk ziet er anders uit. Het leven ziet er heel anders uit. Je werkt ook echt anders, maar ook het sociaal leven staat compleet op zijn kop.
En dan gaan er mechanismes werken. Je kunt in een vecht-, vlucht- of bevriesmodus schieten. Onzekerheid, hamsteren, boosheid, recalcitrant zijn… allemaal reacties die te verklaren zijn.
Nu er meer tijd is (want reistijd vervalt, kinderen hoeven niet naar hun sport en hobby’s, etc), willen veel mensen dingen anders doen. Dus moet ik die tijd goed gebruiken. Ik heb in ieder geval zeker de drang om te zorgen dat ik die tijd ‘op een goede manier’ invul, oftewel nuttig! Sterker nog, deze tijd moet ik extra goed gebruiken…
Als ondernemer moet ik nu (nog meer) dan anders de goede stappen zetten, immers het werk moet door gaan. Dus naast behouden wat er (over) is, is het nu belangrijk om na te denken hoe ik nu zichtbaar ben, mijn ondernemerschap laat zien en vooral niets stil laat vallen. Verder heb ik ook tijd om op orde te komen in en om het huis, we hebben een klussenlijst gemaakt en mijn huishouden moet klaar zijn. En ’s avonds wil ik lekker zitten bij het vuur en een boek lezen.
Waar ben ik dan mee bezig? Ik ben ermee bezig het beste uit de situatie te halen. Want ja wat anders? Anders is het verloren tijd, toch? Het maakt me op momenten behoorlijk onrustig.
Overtuiging
En opeens merk ik hoe dat werkt. Hoe het erin sluipt, dat ik volgens deze overtuigingen moet denken en handelen. Hoe ik een perfect plaatje aan het creëren ben van hoe ik door deze crisis kom, samen met mijn gezin, mijn dierbaren, mijn klanten, mijn bedrijf. Dit is het inzicht dat me net helder en duidelijk binnen viel. Wat ik vind dat ik zou moeten denken, doen en voelen. En weet je, het ziet er echt anders uit dan mijn realiteit op dit moment.
Dus ik wil dit aangrijpen om vanuit een andere gedachte te werken en te handelen deze periode. Ik wil gewoon zijn wie ik ben (met al mijn imperfecties erbij). Het is oke om boos te zijn, het is ook oke om het even niet te weten en niet perfect te zijn en het is al helemaal oke dat ik alles voel wat er nu bij deze crisis bij komt, op alle lagen (zeker voor de hooggevoelige mensen een belangrijke om te accepteren). Ik laat me niet gek maken, ik kan dit echt gewoon aan en ik kom hier sterker door. En dat geldt dus ook voor jou!
Zakelijk: hoe erg is het dat de omzet nu terugloopt? Is het niet zo dat wanneer we weer allemaal aan de slag kunnen de kansen tot omzet(groei) er weer zijn? En is het echt nu de tijd weer voor een studie?
Privé: voor wie kinderen heeft, moet je nu ook een ervaren leerkracht of docent zijn?
En wat nou als je niet een hele avond een boek leest, aan het klussen bent? Of je je huishouden niet helemaal op orde hebt?
Verandering
Al met al is het natuurlijk geweldig om, als er tijd is, stappen te zetten. Als alles verandert, verander dan ook mee. Immers, een crisis kan wel de motor van verandering zijn. Daar kun je veel uithalen. Maar misschien haal je nu wel veel meer uit een pas op de plaats, of even helemaal in de overgave zijn van wat er nu in en om je heen gebeurt.
En het mooie is, ik zeg het nog maar een keer, want dat wil ik jou èn mezelf meegeven: alles is oke, je hoeft je niet anders voor te doen dan hoe de werkelijkheid is, je hoeft niet alles goed te weten en perfect te doen…. Gebruik de spiegel waar ik ineens inkeek en die ik jou voor houd. Doorvoel maar wat er gebeurt. Zo is de crisis een aanleiding om ‘weeffouten’ bloot te leggen, weeffouten in de maatschappij en de economie, maar ook bij jouzelf. In het laatste geval kun je denken aan belemmerende overtuigingen en patronen, waar je last van hebt.
Zet het perfectionisme maar aan de kant, zet de innerlijke criticus ernaast. Geeft ze een kop koffie, of een glas wijn ;-). Laat ze maar pauze nemen en bepaal zelf wat nu goed is voor je en wat je nu kunt. Meer hoeft het niet te zijn!
Ik heb in ieder geval besloten mijn eigen advies op te volgen, meer te ontspannen en in overgave te laten komen wat er komt: mijn perfecte imperfectie.
Dit alles wat ik hier schrijf, geldt natuurlijk niet alleen voor de Corona-crisis. Je kunt dit eigenlijk bij elke crisis lezen, doormaken en ondergaan.
